บทที่ 474

ตอนที่ลู่เชียนพูด ลมหายใจอุ่นๆ ของเขาก็รินรดอยู่ข้างหูของเธอ

ทำให้รู้สึกจั๊กจี้

หมิงจูเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง สายตานั้นเต็มไปด้วยความหมายมากมาย ซึ่งคงมีเพียงเจ้าตัวเท่านั้นที่เข้าใจ

ลู่เชียนโอบกอดเธอไว้ พลางกึ่งผลักกึ่งดันให้เข้าไปในห้องนอน

ในห้องนอนโปรยปรายไปด้วยดอกกุหลาบก้านยาวสีดำ

ทั้งหมดถูกส่...